انواع مختلف هواپیماهای نیروی دریایی

انواع مختلف هواپیماهای نیروی دریایی

بیشتر ما وقتی صحبت از نیروی دریایی می شود به یاد کشتی ها و زیردریایی ها می افتیم. اما باید گفت که نیروی دریایی به طیف وسیعی از وسایل نقلیه از جمله هواپیما متکی است. در واقع در بسیاری از کشورها نیروی دریایی در مقایسه با کشتی ها هواپیماهای بیشتری در اختیار دارد.

به عنوان مثال، نیروی دریایی ایالات متحده بیش از 3700 هواپیمای عملیاتی و تنها 290 فروند کشتی جنگی در اختیار دارد و ناوگان هواپیمابر نیروی دریایی آن از انواع مختلفی تشکیل شده است. نیروی دریایی ایالات متحده دارای بزرگترین ناوگان هواپیمابر است که در حال حاضر 11 فروند در حال خدمت هستند.

هر ناو می تواند در مجموع 130 فروند F / A-18 Hornets یا حدود 85 تا 90 هواپیمای مختلط را در خود جای دهد. به طور متوسط، ناو معمولی 64 هواپیما دارد. نیروی دریایی برای نقش های مختلف از جستجو و نجات تا عملیات جنگی به هواپیماها متکی است. از هواپیماها نیز به طور مکرر برای جنگ الکترونیکی مانند مسدود کردن رادار و نظارت هوایی استفاده می شود.

هنگامی که نیروی دریایی آمریکا برای اولین بار در اواخر دهه 1910 اقدام به خرید هواپیما کرد، آنها تلاش های خود را برای تولید این هواپیماها به منظور بر طرف کردن نیازهای خود آغاز کردند. پس از آن نیروی دریایی ایالات متحده تصمیم به ساخت یک کارخانه هواپیما سازی متعلق به نیروی دریایی گرفت و به سرعت کار ساخت هواپیما را با تولید مدل H-16 آغاز کرد.

در کنار H-16 تولید نیروی دریایی، برخی از اولین هواپیماهایی که نیروی دریایی از آنها استفاده می کرد کشتی های هوایی بودند. از سال 1922 تا 1935، نیروی دریایی ایالات متحده از بالن های سرنشین دار برای شناسایی استفاده کرد. در طول جنگ جهانی دوم نیز، نیروی دریایی ارتش آمریکا شروع به استفاده از هواپیماهای بمب افکن، هواپیماهای جنگنده و انواع دیگر هواپیماها کرد.

هواپیمای جنگی (Combat Planes)

این مدل هواپیمای نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا شامل هواپیماهای جنگنده، بمب افکن و سایر هواپیماهای مجهز به تسلیحات است. جنگنده ها برای از بین بردن هواپیماهای دشمن در هنگام نبردهای هوا به هوا طراحی شده اند. آنها معمولاً در مقایسه با هواپیماهای دیگر قدرت مانور و سرعت بالاتری را ارائه می دهند. نیروی دریایی ایالات متحده در حال حاضر از F-35 و F-18E به عنوان هواپیماهای نظامی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا استفاده می کند.

F-35 Lightning II توسط لاکهید مارتین ساخته شده و توسط نیروهای مسلح در سراسر جهان از جمله نیروی دریایی ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد. نیروی دریایی اولین F-35 خود را در سال 2019 خریداری کرد. این یک جت با قابلیت پنهان شدن پیشرفته و حداکثر سرعت 1200 مایل در ساعت است.

بوئینگ F / A-18E Super Hornet یکی دیگر از هواپیماهای جنگی چند منظوره است که نیروی دریایی ارتش برای انجام مأموریت های رزمی و آموزش از آن استفاده می کند. نیروی دریایی اولین سوپر هورنت خود را در سال 1999 به دست آورد و هنوز 532 فروند از آن را در خدمت دارد و این هواپیما را به پرکاربردترین هواپیمای این شاخه از ارتش تبدیل کرده است.

هواپیمای هشدار دهنده اولیه ( Airborne Early Warning (AEW) Planes)

این مدل هواپیمای نیروی دریایی آمریکا مجهز به سیستم های راداری برای شناسایی و ردیابی اهداف خارج از محدوده سیستم های راداری زمینی یا دریایی هستند. نیروی دریایی می تواند برای انجام نظارت بر واحدهای زمینی، این هواپیماها را به پرواز درآورد.

نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا 88 هواپیمای E-2 Hawkeye دارد که به عنوان هواپیمای AEW خدمت می کند. Northrop E-2 برای پرواز در انواع آب و هوا طراحی شده است. این هواپیمای نیروی دریایی داده های هوا را از حسگرهای موجود بدست می آورد و آن ها را به کامپیوتر کشتی های جنگی می فرستد.

نسخه اصلی E-2 در سال 1960 منتشر شد و همچنان به روزرسانی می شود. آخرین نسخه های هواپیمای E-2 شامل قابلیت های سوخت گیری هوایی است که مدت مأموریت آنها را از چهار به هفت ساعت افزایش می دهد. با این وجود هزینه به روزرسانی برای هر هواپیما 2 میلیون دلار است.

هواپیمای مسدود کننده رادار (Radar Jamming Planes)

هواپیماهای مسدودکننده رادار بخشی از دارایی های جنگ الکترونیکی نیروی دریایی هستند. این هواپیمای نیروی دریایی مجهز به فناوری های پیشرفته ای استکه برای تداخل در سیستم های راداری دشمن طراحی شده و به هواپیماها و کشتی های دوستانه اجازه می دهد تا موقعیت دشمن را شناسایی کنند.

نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در ابتدا از Northow Grumman EA-6B Prowlers برای وظایف مسدود کردن رادار استفاده می کرد. در سال 2008 نیروی دریایی 57 هواپیمای بوئینگ EA-18G Growler را سفارش داد تا جایگزین Prowlers قدیمی شود. هواپیماهای جدید نسخه های اصلاح شده F / A-18F Super Hornet هستند.

Growler ها مجهز به جدیدترین فن آوری های گیربکس و رادار بودند. در اصل، سه گرولر با هم پرواز می کردند تا محل سیگنال های رادار را به شکل مثلثی دریافت کنند. با این حال، بوئینگ شروع به به روز رسانی هواپیماهای نیروی دریایی برای استفاده از سیستم های ارتباطی پیشرفته و پیوندهای سریعتر داده برای ماموریت های انفرادی کرد.

هواپیمای حمل و نقل (Transport Planes)

هواپیماهای حمل و نقل نیروی دریایی برای حمل مسافر و بار طراحی شده اند. آنها کابین های بزرگی دارند که ممکن است شامل صندلی برای مسافران و بندهایی برای ایمن سازی بار باشد. هواپیماهای حمل و نقل همچنین دارای ذخایر سوخت زیاد و توانایی پرواز در مسافت های طولانی هستند. برخی از هواپیماهای حمل و نقل ممکن است برای سوخت گیری هوایی نیز مورد استفاده قرار گیرند.

نیروی دریایی ارتش آمریکا ده ها هواپیمای ترابری شامل هشت هواپیمای C-26 Metroliner و 20 هواپیمای C-130 Hercules دارد. مترولینر و هرکول نسخه های اصلاح شده هواپیماهای غیرنظامی هستند. C-26 می تواند 19 مسافر را در خود جای دهد و به یک تعدیل کننده سیگنال رادار (RSM) مجهز است تا از امضای رادار هر هواپیما تقلید کند.

C-130 Hercules در سال 1956 معرفی شده و به طولانی ترین هواپیمای نظامی تولید شده به صورت مداوم تبدیل شده است. ظرفیت این هواپیما 92 مسافر یا 72 نیروی رزمی است که در مقایسه با C-26 به مراتب بزرگتر است. جدیدترین نسخه دارای فناوری به روز شده است که 41 درصد مسافت کوتاه تر برای پرواز و 40 درصد برد بیشتر امکان پذیر است.

هواپیماهای حمل و نقل VIP (VIP Transport Planes)

هواپیماهای حمل و نقل VIP برای حمل سران کشورها و افسران عالی رتبه نظامی مورد استفاده قرار می گیرند. این هواپیمای نیروی دریایی معمولاً دارای بسیاری از امکانات رفاهی موجود در هواپیماهای مسافربری تجاری است. در واقع C-40 Clipper نسخه اصلاح شده بوئینگ 737 است.

C-40 Clipper هر دو توسط نیروی دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده استفاده می شود. در مقایسه با نسخه غیرنظامی، این هواپیمای نظامی بال ها و تجهیزات فرود را تقویت کرده است. همچنین مجهز به مخازن سوخت کمکی است تا برد بدون سوخت 5800 مایل را فراهم کند.

نیروی دریایی ارتش آمریکا 17 هواپیمای C-40 Clipper و سه هواپیمای Gulfstream IV دارد. Gulfstream یک هواپیمای بزرگ است که برای فعالیت در هر شرایط آب و هوایی طراحی شده است. این هواپیمای نیروی دریایی در اصل برای سازمان ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) ساخته شده تا دانشمندان را به دور سیکلون های استوایی با سرعت 45000 فوت پرواز دهد.

هواپیمای مین روب (Minesweeping Aircraft)

هواپیمای نیروی دریایی مین روب برای جمع آوری مین ها طراحی شده اند و مسیری ایمن را برای واحدهای دوست فراهم می کنند. این هواپیما تجهیزات جمع کننده مین را وارد آب می کند. این تجهیزات اغلب شامل آهن ربا هایی است که برای جذب مین های دریایی طراحی شده و به پاکسازی آب کمک می کند.

نیروی دریایی آمریکا برای بیشتر کارهای مین روبی از چندین فروند بالگرد CH-53E Sea Stallion استفاده می کند. در حالی که هواپیماها غالباً به تجهیزات مین جمع کن مجهز هستند، نیروی دریایی نیز از آنها برای حمل خدمه و بار استفاده می کند.

Sea Stallion یک بالگرد حمل و نقل سنگین و پایه ای است که در جنگ ویتنام استفاده شده و می تواند تا 55 نیرو یا تا 30000 پوند بار را در خود جای دهد. نیروی دریایی آمریکا در حال حاضر 29 فروند از این بالگرد را در خدمت دارد.

گشت دریایی (Maritime Patrol)

نیروی دریایی ایالات متحده از چندین هواپیما از جمله P-3 Orion و بوئینگ P-8 برای تهیه گشت دریایی و شناسایی استفاده می کند. P-3 Orion در دهه 1960 عرضه شد. 60 سال بعد، نیروی دریایی ایالات متحده هنوز 41 هواپیمای P-3 در خدمت دارد و این خود گواهی بر قابلیت اطمینان طراحی این هواپیمای نیروی دریایی است.

بوئینگ P-8 Poseidon به عنوان جایگزینی برای P-3 ساخته شد. از P-3 و P-8 برای گشت زنی در آبها استفاده می شود. با این حال، آنها مجهز به اژدرها و موشک های ضد کشتی نیز هستند که آنها را برای جنگ های ضد زیردریایی (ASW) و جنگ های ضد سطح (ASUW) کارآمد می کند.

در کنار هواپیماهای بال ثابت، نیروی دریایی از هلی کوپترها نیز برای گشت زنی در آبها و جنگ ضد زیردریایی استفاده می کند. SH-60 Seahawk یک هلی کوپتر چند منظوره است که از هلی کوپتر Blackhawk ارتش آمریکا الگو گرفته است.

هواپیماهای سیگنال هوشمند (Signals Intelligence (SIGINT) Planes)

این مدل هواپیمای نیروی دریایی برای رهگیری سیگنال های رادیویی و راداری و شناسایی مکان آنها طراحی شده است. نیروی دریایی ممکن است از هواپیماهای SIGINT برای تعیین محل واحدهای دشمن بر اساس استفاده آنها از ارتباطات رادیویی یا تجهیزات راداری استفاده کند.

Lockheed EP-3 توسط نیروی دریایی ایالات متحده برای اطلاعات سیگنال استفاده می شود. نیروی دریایی در اوایل دهه 1960 12 فروند از این هواپیماها را سفارش داد. این هواپیمای نیروی دریایی تجهیزات لازم برای رهگیری سیگنال های دشمنان را دارد که سپس سیگنال های دریافتی توسط زبان شناسان و رمز نویسان موجود در کشتی رمزگشایی می شود.

نیروی دریایی آمریکا قصد دارد هواپیماهای EP-3 را بازنشسته و هواپیماهای بدون سرنشین را جایگزین آنها کند. این جایگزینی شامل یک فروند هواپیمای بدون سرنشین MQ-4C Broad Area Maritime    Surveillance (BAMS)  و یک هلی کوپتر بدون سرنشین MQ-8B Fire Scout خواهد بود.

هواپیمای نیروی دریایی TACAMO

هواپیماهای Take Charge and Move Out (TACAMO)  هواپیماهای تخصصی هستند که برای حفظ اتصالات ارتباطی در طول جنگ هسته ای طراحی شده اند. با حفظ ناوگان هواپیماهای TACAMO، نیروی دریایی ایالات متحده می تواند اطمینان حاصل کند که تصمیم گیرندگان می توانند در صورت عدم موفقیت سایر روشهای ارتباطی، به برقراری ارتباط ادامه دهند.

نیروی دریایی آمریکا دارای 16 هواپیمای E-6 Mercury برای اهداف TACAMO است. هواپیماها برای اولین بار در سال 1998 مستقر و جایگزین EC-135C نیروی هوایی شدند. این هواپیماهای نیروی دریایی توسط بوئینگ ساخته شده و قیمت هر یک از آنها 141 میلیون دلار است.

این ناوگان در حال حاضر در پایگاه نیروی هوایی تینکر در اوکلاهما مستقر است. در صورت وقوع یک جنگ بزرگ، ناوگان در آسمان مستقر می شود تا ارتباطات خود را با زیردریایی های هسته ای فراهم کند.

هواپیماهای آموزشی (Training Planes)

نیروی دریایی ایالات متحده هواپیماهای آموزشی زیادی از جمله هواپیماهای جنگنده، هلی کوپتر، هواپیمای تک موتوره و هواپیمای دو موتوره دارد. از هواپیمای آموزشی نیروی دریایی  برای آموزش خلبانان جنگنده نیروی دریایی ارتش استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به Northrop F-5 ، T-6 Texan II و T-45 Goshawk اشاره کرد.

بیشتر جنگنده هایی که برای اهداف آموزشی استفاده می شوند هواپیماهایی هستند که نیروی دریایی ارتش آمریکا قبلاً از آن ها  برای سرویس فعال استفاده می کرد. به عنوان مثال ، F-16 Fighting Falcon قبلا بخشی از واحدهای رزمی نیروی دریایی ایالات متحده بود. با این حال، چندین هواپیمای جدیدتر F-35 و Boeing F / A-18E / F نیز برای اهداف آموزشی رزرو شده اند.

نیروی دریایی همچنین دارای 75 هواپیمای T-34 Mentor است. Beechcraft T-34 یک هواپیمای آموزشی نظامی تک موتوره است که در سال 1953 تولید شد. این هواپیما اغلب برای آموزش دانشجویان هواپیماهای نیروی دریایی مورد استفاده قرار می گرفت اما بیشتر با T-6 Texan II جایگزین شده است.