خط هوایی اکسپرس، داستان پروازی بسیار نزدیک به خورشید

خط هوایی با بودجه کم می تواند مشکل ساز باشد. چرا که شما باید به نوعی میان سودآوری و حفظ سود تعادل ایجاد کنید. خط هوایی اکسپرس نیز در بین سال های 1981 تا 1987 سعی کرد تا این وضعیت را حفظ کند.

در این مقاله در مجله خبری و اطلاعات هواپیمایی قصد داریم تا به بررسی این شرکت بپردازیم و ببینیم که چه اتفاقاتی برای آن در طول تاریخ رخ داده است.

• 1978: قانون منع حمل و نقل هوایی

تجارت، مانند زندگی، غالباً مورد توجه است. هنگامی که قانون منع حمل و نقل هوایی در سال 1978 به اجرا درآمد، این کار برای بسیاری از شرکت های هواپیمایی قدیمی مانند Pan Am و TWA مشکل ایجاد کرد، اما فرصتی برای شرکت های جدیدتر بود.

این امر به این دلیل بود که این قانون هیچ گونه ای منعی در خصوص هزینه بلیط هواپیما برای شرکت های هواپیمایی نداشت. در نتیجه، برای شرکت های قدیمی تر که سعی داشتند در بازار رقابت باقی بمانند این موضوع چالش برانگیز بود. چرا که این بدان معنا بود که رقبای جدید می توانستند به طور ناگهانی کمتر هزینه کنند و جایی برای خود در این صنعت بدست آورند.

به همین دلیل برای سایر خطوط هوایی مانند پن ام یا TWA این پایان کار بود اما برای خط هوایی اکسپرس این تازه آغاز کار بود. آنها دقیقاً همان شرکت هواپیمایی کمی بودجه ای بودند که با این کار می توانستند به موفقیت چشمگیر در این زمینه برسند.

• 1981: آغاز

به گونه ای می توان گفت که ظهور خط هوایی اکسپرس با خوش شانسی های زیادی همراه بود و همین امر باعث موفقیت این شرکت شد. یکی قانون منع کنترل هوایی بود که کمک بزرگی به این شرکت هواپیمایی کرد و دیگری آغاز فعالیت این شرکت در دهه ای بود که دیگر آمریکا در حال خلاص شدن از مشکلات دهه 70 خود یعنی کمبود نفت بود.

آمریکا در دهه 1970 با کشورهای عربی اختلاف زیادی داشت که این امر منجر به کاهش ذخیره نفتی این کشور شده بود. با وجود اینکه تا سال 1980 هنوز مشکلات آمریکا در این خصوص برطرف نشده بود اما آن ها در شرایط بهتری نسبت به دهه 70 میلادی قرار داشتند.

دونالد بور در سال 1981، با آغاز به کار خود به طور رسمی خط هوایی اکسپرس را تأسیس کرد. در ابتدا این شرکت خدمات بسیار محدودی را ارائه می داد که شما از یک شرکت هوایی کوچک و با بودجه کم انتظار دارید. آنها پروازهایی بین نیوارک، نورفولک، کلمبوس، کلیولند، بوفالو، جکسونویل و شهرهای مشابه انجام می دادند.

چیزی که در رابطه با تمام این شهر ها مشترک است این است که هیچ یک قطب بزرگی برای سفرهای هوایی نیستند. به همین دلیل می توان گفت که انتخاب آن ها به احتمال زیاد عمدی بوده است. چرا که شهرها و فرودگاه های کوچکتر هزینه کمتری در بر دارند و این باعث می شود شرکت هوای نوپا نیز متحمل پرداخت هزینه ی کمتری شوند.

از نظر تئوری، این یک بازی برد برد برای خط هوایی اکسپرس و شرکت های کوچکی بود که به آن ها خدمات رسانی می کرد. در واقع اکسپرس برای شروع کار، مشتریان مورد نیاز خود را پیدا کرد و شهرها نیز از مزایای پروازی مقرون به صرفه تر بهره مند بودند.  

در این همزیستی نیز نمادگرایی خوبی وجود داشت. به شهرها و فرودگاه های بزرگ فکر کنید. نیویورک با فرودگاه جانف کندی و لس آنجلس با فرودگاه LAX شناخته می شد. این فرودگاه و شهرها میزبان خطوط هوایی بزرگی بودند که هزینه زیادی را هم برای آن شرکت ها به همراه داشت.

اما در مقابل شهرهای بوفالو،  کلیولند و غیره شهرهای کم هزینه و طبقه کارگر بودند و به آن افتخار می کردند. از این گذشته، خط هوایی اکسپرس در آن زمان کاری جدید انجام داد و بلیط تمام صندلی های خود را با قیمتی یکسان به فروش می رساند.

هرکسی که تاکنون با فرست کلاس پرواز کرده می داند که پرداخت نکردن هزینه اضافی برای این بخش چه معامله بزرگی است. حال حال تصور کنید که این اتفاق در سال 1981 افتاد. هر صندلی در People Express یک “صندلی اقتصادی” بود، اگر که می خواستید “بخشی از مردم” باشید.

از یک طرف، این کار می توانست به ضرر این شرکت تمام شود اما از طرف دیگر باید این را نیز در نظر گرفت که خط هوایی اکسپرس سرویس های شهرهای کوچکتر که اغلب از طبقه کارگر بودند را ارائه می داد. به همین دلیل این شرکت هواپیمایی نام مستعار اینکه “همه برابر هستند” را نیز بدست آورده بود.

همچنین اگر شما از طبقه کارگر باشید، آیا حاضرید بلیط های گران قیمت بخرید؟ آیا بیشتر به بلیط های ارزان قیمت توجه نمی کنید و به شعار اینکه همه با هم برابرند افتخار نخواهید کرد؟ بنابراین، قیمت گذاری خط هوایی اکسپرس هم برای صرفه جویی در پول لازم بود و هم راه بسیار خوبی برای پیوند دادن به قشر کارگر جامعه بود.

بنابراین، خط هوایی اکسپرس به معنای واقعی یک شرکت هواپیمایی مردمی محسوب می شد. آن ها پروازهایی کم هزینه را انجام می دادند. این یک مدل تجاری معقول بود و به اکسپرس اجازه می داد تا بتواند به موفقیت های خود دست یابد.

• 1983: “تماس با لندن” و آغاز گسترش

اکثر بیزینس های کوچک تمایل دارند تا در جایگاهی که بدست آورده اند بمانند و این همان کاری بود که People Express تا حد زیادی انجام داد. آنها می دانستند که نمی توانند با خطوط هوایی بزرگتر و تجملی تر که مردم را به سمت مقصدهای بزرگتر می برند، رقابت کنند و به همین ترتیب کار خود را با فرودگاه ها و شهرهای کوچک تر ادامه دادند.

اما در سال 1983، این خط هوایی تغییر بزرگی را در مدل تجاری خود ایجاد کرد و آن هم ارائه خدمات به خارج از کشور بود. بله، خط هوایی اکسپرس کوچک که وعده قیمت بلیط پایین را در شهرهای کوچک داده بود، اکنون می توانست مسافران خود را به لندن ببرد.

این نکته واضح بود که شرکت هواپیمایی اکسپرس مشغول بازی نبود و دوست نداشت همچنان یک خط هوای کوچک باقی بماند. به این ترتیب ارائه خدمات بر فراز اقیانوس اطلس معامله بزرگی برای People Express بود.

مشخص است که این پیشرفت چشمگیر در شرکت هواپیمایی اکسپرس آن ها را کمی از ریشه های خود که توجه به قشر کارگر و مسیرهای کوچک تر بود و باعث موفقیت آن ها در این صنعت شده بود، دور کرد. همچنین قطعا هزینه پرواز بر فراز اقیانوس اطلس بسیار زیاد بود. هر چند که با این وجود همچنان هزینه این شرکت با سایر رقبا قابل مقایسه نبود.  

قیمت بلیط خط هوایی اکسپرس در هر پرواز یک طرفه تنها 149 دلار بود و همچنان ارزان تر از سایر شرکت های هواپیمایی برای سفرهای مشابه بود. هر چند باید گفت که این تنها مسر گسترش اکسپرس نبود و آن ها هر ساله مسیرهای جدیدی را به خط هوای خود اضافه می کردند.

شایان ذکر است که شرکت هواپیمایی اکسپرس برای سایر پروازها از بوئینگ 737 استفاده می کرد در حالی که برای پرواز لندن از مدل 747 استفاده می نمود. اما نکته جالب توجه این است که این شرکت مجبور شد برای اولین بار قانون قیمت یکسان برای همه بخش های هواپیما را بشکند. چرا که پرواز های طولانی با این هواپیما به لندن هزینه های زیادی را در بر داشت که این خط هوایی مجبور بود این کار را انجام دهد.

گفتنی است، People Express همچنین شروع به دیدن سایر نقاط قیمتی در ترازنامه خود کرد. آیا تا به حال مجبور شده اید که برای کیف چک شده خود هزینه بیشتری را بپردازید؟ با تشکر از خط هوایی اکسپرس باید گفت که آن ها این روند را در خطوط هوایی ایالات متحده افتتاح کردند.

آنها همچنین برای نوشیدنی و میان وعده ها در پرواز نیز هزینه اضافی دریافت می کردند. به هر حال وقتی شما یک شرکت هواپیمایی با بودجه پایین هستید باید هزینه های خود را به نحوی تامین کنید. در خصوص اکسپرس هم باید گفت که آن ها تا سال 1983 تعداد پرواز بالایی را نیز داشتند.  با این حال، اوج فعالیت آن ها تا سال 1985 بود.

• 1985: خرید و مشکلات شروع می شود

یکی از راه های رشد شرکت ها، دستیابی به مشاغل دیگر است. معمولاً شرکت های بزرگ سعی می کنند تا امتیاز شرکت های کوچک تر را بدست آورند. اما به یاد داشته باشید تا سال 1985، خط هوایی اکسپرس تصور می کرد که یک شرکت هواپیمایی بزرگ است.

بنابراین، تصمیم به خرید خط هوایی فرونتیر یک شرکت هواپیمایی مستقر در دنور گرفت. آنها با شعار جدید خود تحت عنوان”ما در حال پرواز با بزرگترین هواپیماها به بالاترین مکان ها هستیم” به معرفی تنها 747 ارائه دهنده سرویس از نیویورک به دنور پرداختند.

کسب و کار و گسترش اکسپرس ادامه یافت و آن ها توانستند دو خط هوایی کوچکتر بریت ایرویز و بوستون را برای ارائه خدمات مسیرهای پروازی به منطقه نیو انگلستان و فلوریدا خریداری کنند.

علاوه بر همه اینها، خط هوایی اکسپرس پروازهای بر فراز آتلانتیک خود را نیز گسترش داد و هواپیمای 747 بوئینگ را به سرویس خدمات از نیویورک به بروکسل با نرخ مقدماتی کم نظیر 99 دلار اضافه کرد. حتی امروزه با تعدیل تورم نیز این قیمت بسیار پایین بوده است. هر چند این قیمت پایین بیشتر به دلیل عمده بودن آن بوده است.

اما در تاریخ 2 آگوست 1985، آسوشیتدپرس جزئیات مشکلات مالی خط هوایی اکسپرس را بیان کرد. در این مقاله آمده بود که در نیمه اول سال 1985، شرکت هواپیمایی اکسپرس “5.8 میلیون دلار از درآمد عملیاتی 18.7 میلیون دلاری خود را از دست داده است.

این ارقام سه چیز را نشان می داد. اول اینکه برای شرکت هواپیمایی که تا الان خود را یک شرکت بزرگ میدانست و دست به فعالیت های بزرگی هم زد این رقم در مقایسه با رقبای صد میلیون دلاری بسیار ناچیز بود.

دوم، به همان اندازه که سعی در گسترش و رقابت با شرکت های بزرگ در این صنعت داشت، انجام این کار با هزینه های بسیار ناپایدار همراه بود. سرانجام پایان خط هوایی اکسپرس رسیده بود.

• 1986 تا 1987: پایان شرکت اکسپرس

خط هوایی اکسپرس سعی داشت با وضعیت بدهی خود سازگار شود. بازاریابی از افراد عادی به مسافران تجاری که قادر بودند هزینه بیشتری بپردازند منتقل شد. کابین ها با گروه های مختلف دوباره طراحی شدند.

این شرکت هواپیمایی تصمیم گرفت تا بخش هایی را که به “The people” معروف و دارای بلیط ارزان قیمت برای همه افراد بود به بخش فرست کلاس تبدیل و آن قیمت های قبلی را رها کند. هر چند، این خیانت به مارک تجاری و مشتری آن محسوب میشد. اگر تا به حال فکر کرده اید که چرا خط هوایی People Express شکست خورده، باید گفت که این بزرگترین دلیل بوده است.

در اواسط سال 1986، خط هوایی اکسپرس آشکارا اعلام کرد که به دنبال خریدار است. آنها همچنین در این مدت مجبور شدند عملیات های شرکت هواپیمایی فرونتیرز را تحت نام خود متوقف کنند. در نهایت، این شرکت یک خریدار در شرکت هوایی تگزاس ایر پیدا کرد.

جالب آن بود که دونالد بور در سال 1980 تگزاس ایر را ترک کرد تا در وهله اول فعالیت با نام اکسپرس را شروع کند. اکنون، فردی که دونالد از او جدا شده بود، فرانک لورنزو، شخصی بود که بقایای People Express را جمع کرد.

سر انجام خط هوایی اکسپرس با قیمت 125 میلیون دلار فروخته شد، در حالی که یک معامله جداگانه 176 میلیون دلاری دارایی های Frontier Express را خریداری کرد و به این ترتیب اکسپرس به طور رسمی در تاریخ 1 فوریه 1987، هنگامی که عملیات و دارایی های آن در خطوط هوایی قاره ای ادغام شد، به طور کلی متوقف گردید.

این پایان راه برای خط هوایی اکسپرس بود که به سرنوشت سایر شرکت هایی هواپیمایی مانند پن ام و TWA دچار شد و با داشتن سال های اوج، در نهایت مجبور به فروش و واگذاری سهام خود گردید.