انواع هواپیمای بدون سرنشین
برای دریافت جدیدترین به روز رسانی ها در موبایل خود مشترک ما شوید
هواپیمای بدون سرنشین از جمله وسیله پروازی است که می تواند در ابعاد بسیار کوچکی نیز ساخته شود و هم سرگرمی برای بچه ها باشد و هم توسط شرکت ها و ارتش اداره و کنترل شود. به این ترتیب امروزه هواپیماهای بدون سرنشین زیادی با طراحی های متفاوت به منظور استفاده های گوناگون ساخته می شود.
هواپیماهای بدون سرنشین نمونه ای بسیار خوبی برای علاقه مند کردن کودکان و نوجوانان به فناوری است. بسیاری از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری کوچک به راحتی مونتاژ شده و قابل تنظیم هستند و می تواند کودکان، نوجوانان و دانشجویان را با طراحی هوانوردی آشنا کند.
همچنین هواپیمای بدون سرنشین، می تواند کاربردهای زیادی برای شرکت ها داشته باشد. به عنوان مثال می تواند به منظور ردیابی سیستم موقعیت یابی جهانی (GPS) مورد استفاده قرار می گیرد.کاربرد دیگر این هواپیما در عملیات نظامی است. بدون شک هواپیمای بدون سرنشین در جنگ مدرن، ماهیت پرواز و حملات تاکتیکی را تغییر داده است.
با توجه به تنوع و گستردگی هواپیما های بدون سرنشین، در این مقاله سعی داریم تا به معرفی انواع این هواپیما بپردازیم تا هر چه بیشتر با آن آشنا شوید.
1
تک روتور (Single-Rotor Drones)
این مدل هواپیما تقریبا یکی از پایه ای ترین انواع هواپیما بدون سرنشین است. همانطور که از نام آن مشخص است، تنها از یک روتور منفرد استفاده می کند و اغلب می تواند رانش بیشتری نسبت به همتاهای چند روتور خود داشته باشد. این ویژگی این هواپیما را برای پرواز طولانی مدت ایده آل کرده است.
هر چند که گفته می شود اشکالاتی در طراحی آن وجود دارد. یکی از این موارد این است که طراحی تیغه منفرد همراه با ویژگی گازسوز آن می تواند به معنای این باشد که هواپیماهای بدون سرنشین تک روتور هزینه بیشتری نسبت به همتایان خود دارد. مهمتر از آن، تیغه های روتور بزرگتر به این معناست که در هنگام بروز حادثه، احتمال آنکه به فردی آسیب برسد، بیشتر است.
علاوه بر این، این هواپیما معمولاً به اندازه کافی پایدار نیست، در حالی که هنوز هم می تواند در مناطقی به پرواز درآید، در مقایسه با هواپیماهای بدون سرنشین که دارای روتورهای چندگانه هستند، ممکن است برای حفظ تعادل مشکلات بیشتری داشته باشد.
2
چند روتور (Multi-Rotor Drones)
در جایی که یک هواپیمای بدون سرنشین یک روتور مانند هلیکوپتر به نظر می رسد و قادر است با یک روتور واحد پرواز کند، این هواپیماها دارای چندین روتور هستند که در نقاط استراتژیک روی هواپیما قرار گرفته اند. این روتورهای اضافی این امکان را فراهم می کنند تا حفظ تعادل در هنگام پرواز بیشتر باشد.
با این حال، وقتی صحبت از انواع مختلفی از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری است، به عنوان یک قاعده کلی، هر چه اعداد روتورها بیشتر باشد، هواپیمای شما زمان کمتری قادر به ماندن در هوا خواهد بود. به همین دلیل، در حالی که این واحدها از ثبات خوبی برخوردار هستند، اما اغلب در نیم ساعت از زمان پرواز در اوج قرار دارند.
علاوه بر این، اکثر انواع هواپیماهای بدون سرنشین چند روتور قادر به حمل بار سنگین نیستند، زیرا این امر باعث می شود، تعادل حفظ شده توسط روتورهای خاموش آن مختل شود.
3
بال ثابت (Fixed-Wing Drones)
عدم وجود روتور و بال ثابت این پهپادها باعث می شود که شباهت آن ها به هواپیماهای کنترل از راه دور بیشتر سایر پهپادهای بدون سرنشین که شبیه هلیکوپترند، باشد.
در مقایسه با روتور ها، بال این مدل هواپیمای بدون سرنشین دارای بالابرنده عمودی است. به این معنی که آن ها تنها نیاز به انرژی کافی برای حرکت رو به جلو دارند. این ویژگی آن را به یک هواپیمای بدون سرنشین دوربرد ایده آل تبدیل کرده است.
برخی از هواپیماهای بدون سرنشین با بال ثابت می توانند از گاز نیز استفاده کنند. در حالی که واحد های چند روتور نمی توانند مدت زمان زیادی را پرواز کنند، این هواپیما قادر است تا 16 ساعت پرواز مداوم داشته باشد. هرچند که آن ها قادر نیستند همانند هواپیماهای بدون سرنشین که به شکل هلیکوپتر طراحی شده اند، در هوا شناور بمانند.
نبود روتور نیز باعث می شود که فرود آن ها نیز سخت باشد. بنابراین برای داشتن یک فرود نرم و درست به دقت و تجربه زیادی نیاز است. افرادی که دارای تجربه کمی در کنترل این هواپیما هستند، ممکن است به هنگام فرود آوردن آن دچار مشکل شوند.
4
ترکیبی با بال ثابت (Fixed-Wing Hybrid Drones)
این نوع هواپیمای بدون سرنشین تلاش کرده تا بهترین ترکیب از طراحی بال ثابت و روتور را با هم داشته باشد. این هواپیما دارای دو روتور است که به انتهای بال های ثابت وصل شده است. بسیاری از این مدل هواپیمای بدون سرنشین دارای طرحی برگرفته از طراحی هواپیماهای دهه 1950 و 1960 هستند.
با این حال، با توجه به عدم تکنولوژی لازم این هواپیماها پیش از ظهور، کنار گذاشته شدند. هر چند که همچنان به عنوان مدل های آزمایشی مورد استفاده قرار می گیرند. اما تجاری سازی آن ها در مقایسه با هواپیمای بدون سرنشین تک روتور، چند روتور و بال ثابت کمتر است.
5
کوچک (Small Drones)
برخلاف چهار نوع اول، این هواپیمای بدون سرنشین بدون صرف هزینه زیادی قابل خریداری است. این هواپیما از این جهت کوچک خوانده می شود که به طور معمول بین 20 تا 80 اینچ طول دارد. این هواپیمای بدون سرنشین کاملاً تفریحی است و معمولاً بسیاری از کارکردهای تجاری که دیگر مدل ها قادر به انجام آن هستند را نمی تواند انجام دهد.
به عنوان مثال، دوربین های نصب شده روی هواپیماهای چند روتور بسیار پایدار بوده و می توانند تصاویر و فیلم های هوایی خیره کننده ای را ضبط کنند. در مقابل، هواپیماهای بدون سرنشین کوچک معمولاً بسیار سبک بوده و از پایداری لازم برای تعادل مناسب به منظور گرفتن عکس دقیق، برخوردار نیستند.
با این وجود، این هواپیما می تواند گزینه بسیار مناسبی از یک هواپیمای بدون سرنشین با قیمت مناسب برای بازی و سرگرمی کودکان باشد.
6
میکرو هواپیما (Micro Drones)
در حالی که ممکن است بسیاری از افراد تصور کنند هواپیمای بدون سرنشین میکرو صرفا جهت سرگرمی ساخته می شوند، باید گفت این مدل هواپیما برای نظامیان بسیار کاربرد دارد. شناخته شده ترین نمونه این نوع هواپیمای بدون سرنشین Black Hornet است که برای استفاده در ارتش انگلیس ساخته شده است.
از زمان تصویب آن در سال 2013، این هواپیمای بدون سرنشین میکرو توسط ارتش انگلیس مورد استفاده قرار گرفته تا دیوارها و سایر تاسیسات در افغانستان را جستجو کند. دوربین های کار شده روی این هواپیما بسیار مفید و کارآمد هستند.
هواپیمای بدون سرنشین میکرو می توانند تا 25 دقیقه با یک بار شارژ باتری پرواز کند و برد آن تا یک مایل نیز می رسد. علاوه بر این، برخی از هورنت های سیاه به دوربین مادون قرمز مجهز شده اند.
7
تاکتیکی (Tactical Drones)
این هواپیمای بدون سرنشین به اندازه کافی بزرگ است که در جیب جا نشود اما همچنان در مقایسه با هواپیماهایی که در جنگ های عمومی و کارهای بزرگ تر استفاده می شوند، کوچکتر است. هواپیمای بدون سرنشین تاکتیکی ارتش آمریکا Raven است كه اندازه ای معادل 4/5 فوت و وزن آن 4/4 پوند است.
این نوع پهپادها اغلب برای کارهای نظارتی استفاده می شوند. مانند هورنت سیاه، Ravens نیز مجهز به دوربین های مادون قرمز مخصوص است که به آن ها در تهیه تصویری دقیق از منطقه، حتی در هنگام شب، کمک می کند.
این هواپیما با تکنولوژی GPS پردازنده ارائه می شود و می تواند به منظور انجام آموزش های خاص، سریع و آسان در اختیار سربازان قرار گیرد.
8
شناسایی (Reconnaissance Drones)
یک هواپیمای بدون سرنشین دیگر از کلاس نظامی با ابعادی در حدود 16 فیت است. این پهپاد از سطح زمین پرتاب می شود و به آن هواپیمای بدون سرنشین (Medium Altitude Long Endurance MALE) یا High Altitude Long Endurance) HALE) نیز گفته می شود.
این هواپیما از جمله متداول ترین هواپیمای بدون سرنشین نظامی در سراسر جهان است. Heron نمونه ای از این مدل هواپیماست که توسط صنایع هوایی اسرائیل طراحی شده است. همچنین مدل هایی از این هواپیما را به منظور استفاده مجدد نظامی برای ایالات متحده، کانادا، ترکیه، هند، مراکش و استرالیا نیز تولید کرده است.
هواپیمای بدون سرنشین شناسایی می تواند بیش از 2200 پوند وزن داشته و به مدت 52 ساعت مستقیما در ارتفاع 35000 فوتی حرکت کند.
9
بزرگ نظامی (Large Combat Drones)
هنگامی که به دنبال یک هواپیمای بدون سرنشین کاملا نظامی باشید، قطعا این مدل هواپیما یکی از آنها خواهد بود. انواع مختلفی از این پهپاد مانند Predator و Reaper وجود دارد که مورد استفاده ایالات متحده هستند.
این هواپیما حدود 36 فوت طول دارد و قادر به شلیک به اهداف توسط موشک های هوا به زمین و بمب های هدایت شده با لیزر است.
این هواپیماها می توانند به مدت 14 ساعت در طول مسافت هزار مایل فعالیت داشته باشند. این هواپیمای بدون سرنشین برای عملیاتی از قبیل حملات نظامی به پاکستان و سایر کشورهایی که ایالات متحده به طور رسمی در جنگ نیست، مورد استفاده قرار گرفته است.
ایالات متحده ممکن است مشهورترین کاربر هواپیمای بدون سرنشین باشد. هر چند کشورهای دیگر عضو ناتو مانند انگلیس، اسپانیا و فرانسه نیز از آن ها استفاده می کنند، چین نیز نسخه خود را تحت عنوان CH-4، که توسط مصر و عراق خریداری شده، تولید کرده است.
10
بزرگ غیر نظامی (Non-Combat Large Drones)
هواپیماهای بدون سرنشین بزرگی نیز وجود دارند که به صورت مستقیم در عملیات نظامی مورد استفاده قرار نمی گیرند. اغلب این هواپیماها برای شناسایی و ماموریت های بازسازی در مقایس بزرگ تر به عنوان جایگزینی برای بلک هورنت و راون کاربرد دارند.
به عنوان مثال، گلوبال هاوک، تولید شده توسط نورثروپ گرومن، در مناطق جنگی مورد استفاده قرار می گیرد ما نه برای انجام عملیات نظامی، بلکه از آن برای عملیات نظارتی، مانند اسکن تماس های تلفن همراه استفاده می شود.
فقط به این دلیل که این هواپیمای بدون سرنشین به طور مستقیم در عملیات جنگی استفاده نمی شود، به معنای ارزان بودن آن نیست. به عنوان مثال، گلوبال هاوک می تواند به اندازه 131 میلیون دلار هزینه داشته باشد.
11
هدف و طعمه (Target and Decoy Drones)
یکی از مهمترین مواردی که باید در رابطه با هواپیماهای بدون سرنشین نظامی به خاطر داشته باشید این است که بسته به شرایط می توانند چندین کاربرد گوناگون داشته باشند. به عنوان مثال، در حالی که برخی از هواپیماهای بدون سرنشین می توانند برای نظارت استفاده شوند، برخی دیگر دارای قابلیت طعمه شدن هستند.
اما آنچه که در رابطه با ماموریت این مدل هواپیمای بدون سرنشین وجود دارد، این است که مسئولیت آن ها با توجه به ماهیت فردی ماموریت می تواند تغییر کند. به همین دلیل، این نوع هواپیمای بدون سرنشین نظامی باید از هر نظر آماده انجام هر نوع ماموریتی باشد.
به عنوان مثال، برخی از هواپیماهای بدون سرنشین هدف و طعمه می توانند ماموریت خود را با شبیه سازی یک موشک ورودی انجام دهند. این امر باعث ایجاد آتش سوزی در یگان های ضد هوایی زمینی می شود و از این طریق دشمن را از هرگونه هواپیمای بدون سرنشین جنگی یا موشک های ورودی منحرف می کند.
12
GPS GPS Drones
اکنون نگاهی به انواع گوناگونی از هواپیماهای بدون سرنشین تجاری، که صرفا به این منظور ساخته می شوند و دارای ویژگی های خاص و منحصر به فرد هستند، خواهیم داشت. به عنوان مثال، هواپیمای بدون سرنشین که با اهداف GPS ساخته شده است.
این هواپیمای بدون سرنشین از طریق اتصال GPS به ماهواره ها کار می کند. سپس از این ویژگی به منظور ترسیم بقیه پرواز خود استفاده و داده هایی را ایجاد می کند که می توانید برای اهداف شخصی خود استخراج کرده و از آن استفاده کنید. به عنوان مثال، این یک روش عالی برای نقشه برداری از توپوگرافی های بزرگ است.
البته این هواپیما نیاز به باتری زیادی دارد. به این ترتیب، بهترین هواپیماهای بدون سرنشین GPS به گونه ای برنامه ریزی شده است که به صورت خودکار در صورت شروع کاهش باتری، به پایگاه خود باز می گردد.
13
عکاسی (Photography Drones)
پیشتر توضیحاتی در رابطه با قابلیت گرفتن عکس توسط هواپیماهای بدون سرنشین داده شد و بیان شد که تعداد کمی از هواپیماهای بدون سرنشین چندین روتور قادر به گرفتن عکس هایی محدود هستند و تنها برخی از هواپیماهای نظامی می توانند عکس هایی با کیفیت تهیه کنند.
اما اگر شما هم به دنبال یک هواپیمای بدون سرنشین هستید که دارای قابلیت گرفتن عکس های حرفه ای باشد، باید گفت که هواپیمایی تجاری به منظور انجام این کار طراحی شده است.
اگر به دنبال گرفتن عکس های با کیفیت حرفه ای هستید، می بایست مطمئن شوید که هواپیمای بدون سرنشین شما مجهز به دوربین حرفه ای است. تصاویر با وضوح بالا را می توان با هواپیماهایی که دارای دوربین 4K هستند، تهیه کرد.
برخی از هواپیماهای بدون سرنشین عکاسی برای گرفتن عکس از فضاهای وسیع، از پایداری دقیق و حالت های خودکار پرواز نیز استفاده می کنند.
14
مسابقه (Racing Drones)
بسیاری از مردم علاقه مند به دادن مسابقه با هواپیمای بدون سرنشین هستند. به همین جهت هواپیماهایی به این منظور طراحی و ساخته شده که بسیار هم مورد توجه قرار گرفته است. هواپیمای بدون سرنشین مسابقه می تواند به سرعت های حداکثر 60 مایل در ساعت برسد.
بنابراین، از آنجایی که تمام تمرکز نیرو بر یک هدف متمرکز شده، به این معنی است که آنها اغلب از طول عمر پرواز کمتری در مقایسه با همتایان خود برخوردار هستند. به این ترتیب امروزه چه به دنبال ساخت هواپیمای بدون سرنشین خود باشید و چه تمایل به خرید یکی از آن ها را با توجه به نیاز خود داشته باشید، باید گفت که نمونه های بسیار زیاد و متنوعی در اختیار شما قرار دارد.
