سازندگانی که مسئولیت ساخت فرودگاه ها را برعهده دارند، با چالش های بی شماری مواجه هستند. آن ها به مکانی ایده آل با فضای کافی، زمین مسطح، وزش باد مناسب و دید عالی نیاز دارند. اما به ندرت می توان مکانی با تمام این امکانات پیدا کرد. بنابراین مهندسان مجبور هستند تا روی آنچه که در اختیار دارند کار کنند.
در نهایت هم اطمینان حاصل کنند محصول نهایی، امن ترین ساختار ممکن برای خلبانان و پرواز آن ها است. طیف گسترده ای از فرودگاه ها در سراسر جهان وجود دارد. از فرودگاه هایی با نوارهای فرود خطرناک و ناهموار گرفته تا فرودگاه هایی با وسعت زیاد و امکانات متنوع که مانند یک شهر کوچک به نظر می رسند.
در این مقاله به معرفی و بررسی عجیب ترین فرودگاه های جهان می پردازیم. تا شما نیز این فرودگاه ها را بشناسید و با ویژگی های منحصر به فرد آن ها آشنا شوید.
-
فرودگاه بین المللی کانسای (Kansai)
ژاپن همواره با کمبود زمین مواجه بوده است. به همین دلیل مهندسان این کشور برای ساخت فرودگاهی عظیم، حدود 5 کیلومتر در خلیج اوساکا پیش روی کردند. ساخت این فرودگاه از سال 1987 آغاز شد و سال 1994 پایان یافت. همچنین با گسترش و افزایش پروازها به این فرودگاه، عملیات احداث باند دوم آن از سال 1999 آغاز شد.
این فرودگاه 4.5 کیلومتر طول و 2.5 کیلومتر عرض دارد. زمین لرزه و بی ثباتی دریا از جمله مواردی هستند که سازندگان فرودگاه کانسای با آن مواجه بوده اند. برخی محققان معتقدند که در هنگام ساخت این فرودگاه به پدیده گرمایش جهانی توجه نشده است.
افزایش سطح آب که در اثر گرمایش زمین در حال رخ دادن است می تواند تهدیدی جدی برای این فرودگاه باشد. همچنین آن ها معتقدند فرودگاه کانسای تا 50 سال آینده در اثر پدیده گرمایش زمین و بالا آمدن سطح آب، به زیر آب خواهد رفت.
-
فرودگاه جبل الطارق (Gibraltar)
جبل الطارق منطقه ای بین کشور مراکش و اسپانیا است. این تنگه که دریای مدیترانه را به اقیانوس اطلس وصل میکند، جزو سرزمین های فرادریایی انگلستان محسوب میشود. ساخت این فرودگاه مربوط به جنگ جهانی دوم است. اما همچنان به عنوان پایگاهی در اختیار نیروی هوایی سلطنتی انگلستان است، اگرچه پروازهای تجاری هم به صورت روزانه در این فرودگاه انجام می شود.
یکی از دلایل خاص بودن این فرودگاه، عبور خیابان وینستون چرچیل ، شلوغ ترین خیابان جبل الطارق ، به طور مستقیم از وسط باند فرودگاه است. مانند گذرگاه های راه آهن، به هنگام نشستن یا برخاستن هواپیما از باند فرودگاه، این خیابان بسته می شود.
به این دلیل که یک سمت جبل الطارق کوه و در سمت دیگر آن شهر واقع شده است، باند این فرودگاه یک سمت جزیره را به سمت دیگر آن وصل کرده است. سازندگان معتقدند این بهترین حالت ساخت این فرودگاه بوده است. این ویژگی باعث شده تا از این باند هم به منظور برخاستن و فرود هواپیماها و هم به عنوان جاده ای آسفالت برای عبور و مرور استفاده شود.
-
فرودگاه بین المللی مادیرا (Madeira)
مادیرا جزیره کوچکی در ساحل پرتغال است. فرودگاه مادیرا در این جزیره ساخته شده است. طول باند این فرودگاه تنها 1524 متر است. یکی از کوتاه ترین باند ها در جهان، که نشستن یا برخاستن را حتی برای خلبانان با تجربه سخت میکند.
مهندسان با ساختن پلی بزرگ با 200 ستون، طول باند این فرودگاه را به بیش از 2700 متر افزایش دادند. طول این پل 1000 متر و عرض آن نزدیک به 180 متر است. این پل به اندازه ای قوی ساخته شد که توانایی تحمل وزن جت های 747s و مشابه آن را داشته باشد.
در سال 2004 ، انجمن بین المللی مهندسی، جایزه ای را به سازندگان این پل به دلیل ساخت منحصر به فرد آن اهدا کردند. همچنین خاطر نشان کردند، ساخت این پل با توجه به ملاحظات زیست محیطی و زیبایی شناسی صورت گرفته است.
-
فرودگاه یخی (Ice)
فرودگاه یخی یکی از سه اصلی ترین ایستگاه های هوایی حمل و نقل در قطب جنوب است. همانطور که از نام این فرودگاه مشخص است هیچ گونه باند آسفالت یا سنگ فرش شده ای در آن وجود ندارد. تمام باند فرود این فرودگاه پوشیده شده از برف و یخ است.
در فرودگاه یخ هیچ محدودیت فضایی وجود ندارد. بنابراین هواپیماهای غول پیکر G-130 و G-17 Globmaster3 به راحتی می تواند روی آن فرود آیند. تنها چالشی که خلبانان به هنگام فرود در این فرودگاه با ان مواجه هستندف شکستن یخ و گیر کردن هواپیما در برف نرم است.
-
فرودگاه کورشول (courchevel)
فرودگاه کورشول واقع در کوهپایه های آلپ در کشور فرانسه است. این فرودگاه کوچک باندی به طول حدود 520 متر دارد. اما نکته بسیار جالب در رابطه با این باند، غیر مسطح بودن آن است که فرودگاه کورشول را به یکی از عجیب ترین فرودگاه های جهان تبدیل کرده است.
باند این فرودگاه دارای فراز و فرود بسیاری است. به هنگام برخاستن یا فرود آمدن می بایست یک باند سراشیبی با شیب 18.5 درجه طی شود. شیب باند این فرودگاه به اندازه ای زیاد است که هواپیماهای کوچک می توانند بدون نیاز به روشن کردن موتور خود تا انتهای آن حرکت کنند.
فرود آمدن روی این باند به هیچ عنوان کار آسانی نیست. به همین دلیل خلبانان می بایست پیش از پرواز روی باند این فرودگاه گواهینامه مخصوصی را دریافت کنند.
-
فرودگاه اسوالبارد (Svalbard)
اسوالبارد یکی از مجمع الجزایر نروژ واقع در اقیانوس قطب شمال است. در حالی که سه فرودگاه در آن قرار دارد، دو مورد آن عمدتا برای حمل و نقل استفاده میشود. فرودگاه اسوالبارد بیشتر به منظور سفرهای تجاری مورد استفاده قرار میگیرد.
این فرودگاه شمالی ترین فرودگاه جهان است که مسافران می توانند سفر خود را از آنجا انجام دهند. سازندگان در هنگام ساخت این فرودگاه از آب و هوای بسیار سرد این منطقه به نفع خود استفاده کردند. ساخت این فرودگاه در سال 1975 به پایان رسید.
با وجود توجه به آب و هوای این منطقه در هنگام ساخت فرودگاه، تغییرات فصلی باعث ایجاد ناهمواری های جزئی در باند فرودگاه شد. بنابراین سازندگان آن مجبور شدند تا در چندین نوبت باند این فرودگاه را بازسازی کنند. به همین جهت در سال 1989 پروژه ای با هدف عایق بندی باندهای فرودگاه آغاز و با موفقیت انجام شد.
با این وجود مطالعات روی این فرودگاه نشان داد که افزایش درجه حرارت در این منطقه ممکن است روی باند فرود تاثیر گذاشته و نیاز به بازسازی دوباره آن باشد.
-
فرودگاه بارا (Barra)
جزیره بارا واقع در ساحل غربی اسکاتلند است که از سال 1930 بسیاری از هواپیماها از این جزیره به عنوان باند فرودگاه استفاده می کنند. با وجود عدم باند آسفالت در این جزیره، این فرودگاه همچنان دارای یک برج مراقبت است که وظیفه هدایت بیش از 1000 پرواز ورودی و خروجی به این جزیره را دارد.
هنگامی که جزر و مد در اطراف این جزیره رخ می دهد عملا باند فرود این فرودگاه به زیر آب می رود. به همین جهت پروازهای اضطراری به سمت اطراف اقیانوس هدایت می شوند. یکی دیگر از مسائلی که در رابطه با این فرودگاه جالب وجود دارد، تکه های ماسه و نمکی است که ممکن است به هنگام فرود به بخش هایی از هواپیما آسیب برساند.
-
فرودگاه کامدو (Qamdo)
فرودگاه کامدو با ارتفاعی معادل 4200 متر از سطح دریا، مرتفع ترین فرودگاه جهان است. با این وجود طبق گزارشات مجله گاردین چین اعلام کرده که قصد دارد ساخت فرودگاهی را در تبت آغاز کند که ارتفاع آن دو متر از فرودگاه کامدو بیشتر است.
طول باند این فرودگاه بیش از 5600 متر است یعنی معادل 61 زمین فوتبال، هر چند ممکن است طول این باند زیاد به نظر برسد اما باید گفت که وجود باند طویل در فرودگاه های با ارتفاع زیاد از نظر حفظ ایمنی الزامی است.
چرا که در ارتفاعات بالاتر به فضای بیشتری برای توقف هواپیما نیاز است. به عنوان مثال، در سطح دریا هنگامی که سرعت هواپیما 150 مایل بر ساعت است، پس از طی 1500 متر هواپیما می ایستد. اما با همین سرعت در ارتفاع 4000 متری از سطح دریا، ممکن است هواپیما بعد از طی مسافت 3000 متر متوقف شود.
-
فرودگاه بین المللی دمام پادشاه فهد (Dammam King Fahd)
این فرودگاه که واقع در عربستان سعودی است یکی از عجیب ترین فرودگاه های جهان و بزرگترین فرودگاه جهان محسوب میشود. چرا که بیش از 482 کیلومتر مربع کویر را در خود جای داده است. مساحت این فرودگاه، 17 کیلومتر مربع بیشتر از کشور بحرین است.
از ویژگی هایی که این فرودگاه را منحصر به فرد می کند وجود مسجد بسیار بزرگ در آن است که گنجایش هزاران نفر را دارد. همچنین در این فرودگاه یک ترمینال سلطنتی مجزا برای خانواده سلطنتی به همراه یک سالن پذیرایی لوکس و مجهز و یک اتاق مطبوعات وجود دارد.
شرکت سازنده این فرودگاه بیان کرد که اصلی ترین مشکل به هنگام ساخت این فرودگاه کمبود آب شیرین به منظور مخلوط کردن با بتن بوده است.
-
فرودگاه دنور (Denver)
این فرودگاه با مساحت 85 کیلومتر مربع بزرگترین فرودگاه در آمریکای شمالی یکی از عجیب ترین فرودگاه های جهان محسوب میشود. فرودگاه دنور در سال 1995 افتتاح شد و دارای امکانات مدرن از جمله باند فرودی به طول بیش از 4800 متر است. این ویژگی فرودگاه دنور را قادر ساخته تا بتواند پذیرای هواپیمای ایرباس A380s باشد.
این فرودگاه نمونه بارز استفاده از حداکثر فضا به منظور تولید انرژی است. ویژگی خاص و منحصر به فرد این فرودگاه که آن را به یکی از جالب ترین فرودگاه ها تبدیل کرده است، وجود 9200 پنل خورشیدی در آن است. این پنل های خورشیدی باعث میشوند تا سالیانه 3 میلیون کیلو وات برق به منظور تامین نیمی از انرژی مورد نیاز فرودگاه دنور تولید شود.