مقایسه انواع شبیه ساز پرواز و FTD

اگر می خواهید روزی خلبان شوید، شبیه ساز پرواز قسمت بزرگی از زندگی شما خواهد بود. شبیه ساز پرواز همان چیزی را انجام می دهد که از نام آن مشخص است. آنها پیش از ورود به کابین خلبان، تجربه پرواز واقعی را به شما یاد می دهند.

گر چه اینگونه به نظر می رسد که کار با شبیه ساز پرواز بسیار سرگرم کننده است، اما باید گفت که آن ها چیزی فراتر از یک سرگرمی برای شما به همراه دارند. این شبیه سازها ساخته شده اند تا موارد بسیار مهمی از پرواز را به شما یاد دهند.

• انواع اصلی شبیه ساز پرواز

شبیه سازی پرواز معمولاً با دو نوع دستگاه انجام می شود. یک وسیله آموزشی پرواز یا FTD که حرکت نمی کند و به جای حروف با اعداد رتبه بندی می شود و یک شبیه ساز پرواز، که حرکت می کند و با یک سری حروف رتبه بندی می شود.

FTD ها از 1 به 7 رتبه بندی شده و 7 پیشرفته ترین آن محسوب می شود. از نظر فنی، کلمه “شبیه ساز” فقط برای دستگاه هایی که قابلیت حرکت دارند، صدق می کند و آنها را با حروف A تا D طبقه بندی می کنند.

در شبیه ساز پرواز، همانند شماره ها در FTD، حروف میزان سطح پیچیدگی را بیان می کند. با این وجود، در مورد شبیه سازها، هر چه حرف آن پایین تر باشد، دستگاه پیچیده تر خواهد بود. بنابراین یک شبیه ساز با حرف D از شبیه ساز پروازی با حرف A پیشی می گیرد.

سیستم مورد استفاده برای FTD و شبیه ساز پرواز می تواند در هنگام ورود به مدرسه خلبانی کمی سخت و گیج کننده به نظر برسد. اما پس از مدتی می توانید به راحتی انواع این سیستم ها را تشخیص داده و با آن کار کنید.

هفت نوع دستگاه آموزش پرواز و چهار نوع شبیه ساز پرواز وجود دارد. اگرچه همه آن ها عملکردهای اصلی یکسانی را انجام می دهند، اما با توجه به کارهایی که انجام می دهند، متفاوت هستند که در ادامه به بررسی انواع آن می پردازیم.

• دستگاه آموزش پرواز (FTD)

• FTD سطح 1

FTD های سطح 1 دیگر ساخته نمی شوند. اما همچنان در برخی مکان ها مورد استفاده قرار می گیرند. بنابراین FTD های سطح یک موجود همان مدل های قدیمی است که از پیش وجود داشته است. این FTD ها شامل دستگاه های متنوعی هستند که دیگر ساخته نمی شوند و نمی توان آنها را در سطح دیگری قرار داد.

در حقیقت، FTD هایی که در سطح 1 تا 3 قرار دارند، به لطف امتیازات ویژه هنوز مجاز به فعالیت در مدارس پرواز هستند، اما دیگر از روی آن ها ساخته نمی شود.

• FTD سطح 2

FTD های سطح 2 نیز دیگر ساخته نمی شوند. تنها مواردی از این FTD که هنوز مورد استفاده قرار میگیرند، مدل های  قدیمی تری هستند که متعلق به صاحبان اصلی آن است.

سطح 2 FTD آغاز کننده سنت دستگاه های آموزش حمل و نقل هوایی مبتنی بر رایانه یا PCATD بود، هر چند آن ها دیگر با این نام شناخته نمی شوند. با این وجود، این یارانه ها بسیار حائز اهمیت هستند، چرا که باعث شروع استفاده از انواع آموزش پرواز مبتنی بر رایانه های پیشرفته تر شده اند.

• FTD سطح 3

FTD در این سطح نیز، دقیقاً مانند FTD های سطح 1 و 2، دیگر تولید نمی شوند اما هنوز هم در مکان هایی مربوط به صاحبان اصلی آن ها یافت می شوند. این FTD ها در ابتدا جزئی از گروه دستگاه های پیشرفته آموزش هواپیمایی کشورها یا AATD بودند. دسته دیگر دستگاه های اصلی آموزش هواپیمایی BATD ها هستند.

از بین دو نوع دستگاه آموزش هواپیمایی، AATD ها کمی پیچیده تر بوده، اما در برخی موارد از جمله ارتفاعات غیر معمول، مانورهای دایره به زمین، آموزش در شرایط بصری و رویکردهای چرخشی هنوز بی اثر هستند. با این وجود شما می توانید تجربه پرواز را برای انواع مجوزها با نوع ATD داشته باشید.

این شامل 50 ساعت برای رتبه بندی تجاری، 20 ساعت برای رتبه بندی پرواز در شب و شرایط سخت آب و هوایی و 25 ساعت برای رتبه بندی ATP شما است.

BATD ها از قابلیت های محدودی برخوردار هستند، اما می توانید با داشتن تجربه پرواز را با آن برخی از مجوزهای مربوط به خلبانی را دریافت کنید. شامل 10 ساعت برای رتبه بندی پرواز در شب و شرایط سخت آب و هوایی، 2.5 ساعت برای مجوز خلبانی جت های خصوصی است.

یادآوری این نکته مهم است که هردو مورد AATD و BATD از نظر ذهنی واجد شرایط هستند، به این معنی که می بایست FAA دستگاه را مورد بررسی قرار داده و آن را تایید یا رد کند. از آنجا که این دو نوع دستگاه از لحاظ فنی دستگاه های آموزش پرواز نیستند، داشتن اطلاعات مرجع مهندسی مانند سایر دستگاه ها الزامی نیست.

• FTD سطح 4

برای موثر بودن، FTD های سطح 4 نیازی به مدل آیرودینامیکی ندارند اما هنوز هم نیاز به مدل سازی دقیق سیستم ها دارند. آنها تا حدودی وظیفه مربیان را دارند و به شما این امکان را می دهند تا از صفحه نمایش لمسی مناسب برای کارهایی که شامل سیستم ها یا ابزارهای مدیریت پرواز هستند، استفاده کنید. همچنین این FTD سطح 4 هیچ دسته کنترلی ندارد.

• FTD سطح 5

این FTD ها “کلاس” هواپیماها مانند چند موتوره، تک موتوره و غیره را نشان می دهند. شما به مدرکی به نام صلاحیت به علاوه یک راهنمای تأیید نیاز دارید که معیارهای طراحی این FTD را ذکر کند.

FTD های سطح 5، دقیقاً مانند هواپیماهایی است که می خواهید با آن پرواز کنید و حتی یک دسته کنترل نیز در آن قرار دارد. FTD های سطح 5 نیاز به مدل سازی سیستم و برنامه ریزی آیرودینامیکی دارند. آن ها می توانند نماینده یک مدل خاص از هواپیما یا خانواده ای از آن ها باشند.

• FTD سطح 6

FTD های سطح 6 بسیار واقعی به نظر می رسند. زیرا دارای داده های آیرودینامیکی بسیار گران قیمت هستند. برای بهره برداری از این FTD ها، یک کابین خلبان فیزیکی، مدل خاص برنامه نویسی آیرودینامیکی و احساس کنترل مورد نیاز است.

این FTD ها باید بطور ویژه نسبت به نوع هواپیمای موردنظر شما تنظیم شوند که شامل کارکردهای واقعی و روابط مکانی است.

همانند FTD های سطح 4، برای کار با این FTD نیز شما باید یک مدرک صلاحیت و راهنمای تأیید به منظور استفاده موثر از دستگاه را داشته باشید چرا که آن ها دستگاه پیشرفته تری نسبت به FTD هایی با رتبه بندی اعداد کمتر هستند.

• FTD سطح 7

FTD های سطح 7 یک مدل مخصوص و تنها مربوط به هلیکوپترها است. برای عملکرد آن ها نیاز به یک سیستم لرزش و برای موثر بودن آن به کلیه کنترل های پرواز قابل اجرا، آیرودینامیک ها و سیستم ها نیاز است. FTD های سطح 7 همچنین اولین گروهی هستند که به سیستم بینایی نیز احتیاج دارند.

همانند FTD ها، شبیه سازهای پرواز نیز دارای سطوح و انواع گوناگونی هستند که برخی از آن ها امروزه به تعداد محدودی وجود دارند. شبیه سازهای پرواز به صورت زیر طبقه بندی می شوند.

• شبیه ساز سطح A

امروزه، فقط حدود ده ها مورد از این شبیه ساز وجود دارد اما Lockheed JetStar که یکی از اولین جت های تجاری موجود در بازار است، از این نوع شبیه ساز استفاده می کند.

سیستم تصویری آن ها بسیار پیشرفته نیست و داده های بسیار کمی به منظور شبیه سازی اثرات زمین ارائه می دهند. این شبیه ساز تنها برای هواپیماها ساخته شده و کاربردی برای سایر وسایل حمل و نقل هوایی ندارد. همچنین آن ها به سیستم های حرکتی با حداقل سه درجه آزادی نیاز دارند.

• شبیه ساز سطح B

در حال حاضر فقط 12 تا 15 شبیه ساز سطح B در ایالات متحده وجود دارد که یکی از آنها توسط یک شرکت به نام Frasca International تحویل داده شده است. شبیه ساز سطح B، 80 درصد از آموزش اولیه پرواز را ارائه می دهد.

نمونه ای از شبیه ساز سطح B، در دانشگاه آلاسکا وجود دارد که سازنده، آن را Level B Plus می نامد. این شبیه ساز دارای قابلیت مانور تراز کردن هواپیما با باند فرودگاه در هنگام فرود مستقیم و بررسی مناسب یا نامناسب بودن شرایط را دارد. مشابه آنچه در شبیه ساز سطح C نیز قابل انجام است.

• شبیه ساز سطح C

شبیه سازهای سطح C نسبت به دو سطح قبلی تأخیر کمتری در حمل و نقل داشته و به یک بستر حرکت با شش درجه آزادی نیاز دارند. آنها همچنین دارای سیستم های تصویری هستند که قدرت دید تا حداقل 75 درجه از یک سطح افقی محیط بیرون را برای هر یک از خلبانان فراهم می کند.

امروزه در ایالات متحده آمریکا تقریباً از 230 شبیه ساز سطح C استفاده می شود. آن ها پس زمینه بهتری از داده ها را ارائه می دهند و به منظور آموزش عالی برای فرود و قابلیت مانور نشستن به زمین، بسیار کارآمد هستند.

امروزه تعداد بیشتری از خلبانان از شبیه سازهای سطح C استفاده می کنند و بسیاری از کارشناسان معتقدند که شبیه ساز سطح B و سطح C دارای تفاوت های اندکی هستند.

• شبیه ساز سطح D

شما می توانید همه چیز را در یک شبیه ساز پرواز سطح D انجام دهید و حتی خطوط هوایی پیشرفته نیز می توانند از رده بندی کامل آن بهره ببرند. امروزه، تقریباً 400 تا 450 از این شبیه سازها وجود دارد که می توانند عملکرد هایی سخت تر را تحمل کنند. همچنین دارای داده هایی بهتر نیز هستند.

شبیه سازهای سطح D به شش درجه آزادی و میدان دید خارجی 150 درجه، با سیستم تصویری خود نیاز دارند. آنها همچنین به صفحه نمایش با فوکوس از راه دور و صداهای واقعی کابین خلبان و همچنین چندین جلوه دیداری و حرکتی مجهز هستند.

از آنجا که این شبیه ساز بالاترین سطح صلاحیت FFS را در اختیار دارد، بنابراین جای شکی نیست که می بایست انتظار یک دستگاه عالی، باکیفیت و مفید را انتظار داشت و این دقیقاً همان چیزی است که در رابطه با شبیه ساز سطح D صدق می کند.

• انواع دیگر شبیه ساز پرواز

در حال حاضر برخی از شبیه سازهای پرواز ویژه نیز وجود دارند. یکی از آنها Simulator Motion Virtical یا VMS است که توسط ناسا در آمس، کالیفرنیا، واقع در نزدیکی سان فرانسیسکو اداره می شود. این دستگاه از یک سیستم پرتاب بسیار بزرگ تشکیل شده است که دارای 60 فوت حرکت عمودی است. VMS در پرواز زود هنگام شاتل نیز به منظور کارکردهای مختلف استفاده شده است.

شرکت محیط زیست Tectonics در فیلادلفیا، پنسیلوانیا و AMST Systemtechnic GmbH در اتریش نوعی شبیه ساز را تولید می کنند که برای آموزش بی نظمی مورد استفاده قرار می گیرد و از آزادی کامل برخوردار است. بزرگترین این شبیه سازها در مرکز تحقیقات TNO در هلند یافت می شود.